動詞
唔再繼續、持續落去;唔再維持某種狀況,而係完結,脱離嗰種狀態 to stop; to end; to terminate
由於天雨關係,我哋要終止一切户外活動。
由于天雨关系,我哋要终止一切户外活动。
jau4 jyu1 tin1 jyu5 gwaan1 hai6, ngo5 dei2 jiu3 zung1 zi2 jat1 cai3 wu6 ngoi6 wut6 dung6. Due to the bad whether, we need to terminate all the outdoor activities.
Definitions (Wiktionary)
verb
to stop; to end; to discontinue; to abort; to terminate (syn.) 甘休, 斷站, 止煞, 停, 罷休, 中断, 顿, 断节, 干休, 罢手, 止, 夭閼, 绝, 间断, 暫停, 煞, 頓, 罷手, 停歇, 間斷, 斷節, 暂停, 罢休, 放煞, 休止, 中斷, 停止, 止息, 夭阏, 中止, 断站, 絕