[--]

Jyutping ceoi1 hau2
Pinyin chuī kǒu

Definitions (Wiktionary)
  1. noun
    mouthpiece (of a wind instrument)
Examples (Tatoeba—Mandarin-English)
  1. Mandarin
    他开始吹口哨了。
    他開始吹口哨了。
    tā kāi shǐ chuī kǒu shào le 。
    • He began to whistle a tune.
  2. Mandarin
    他边走边吹口哨。
    他邊走邊吹口哨。
    tā biān zǒu biān chuī kǒu shào 。
    • He whistled as he walked.
  3. Mandarin
    你会吹口哨吗?
    你會吹口哨嗎?
    nǐ huì chuī kǒu shào ma ?
    • Can you whistle?
    • Do you know how to whistle?
Examples (Tatoeba—Cantonese-English)
  1. Cantonese
    佢识吹口哨。
    佢識吹口哨。
    keoi5 sik1 ceoi1 hau2 saau3 。
    • He knows how to whistle.
  2. Cantonese
    他边工作边吹口哨。
    他邊工作邊吹口哨。
    taa1 bin1 gung1 zok3 bin1 ceoi1 hau2 saau3 。
    • He whistled as he worked.
Examples (粵典–words.hk)
  1. Cantonese
    吹口哨
    吹口哨
    ceoi1 hau2 saau3
    • to whistle
  2. Cantonese
    吹口琴
    吹口琴
    ceoi1 hau2 kam4
    • to play the harmonica
  3. Cantonese
    吹口哨
    吹口哨
    • to whistle
  4. Cantonese
    有一个男人向红色衫嘅女士吹口哨。
    有一個男人向紅色衫嘅女士吹口哨。
    jau5 jat1 go3 naam4 jan4 hoeng3 hung4 sik1 saam1 ge3 neoi5 si6 ceoi1 hau2 saau3.
    • A man whistles at the lady in red.
  5. Cantonese
    吹口琴
    吹口琴
    • to play harmonica
Examples (Wiktionary)
  1. Mandarin
    吹口琴
    吹口琴
    chuī kǒu qín
    • to play the harmonica
  2. Mandarin
    吹口哨
    吹口哨
    chuī kǒu shào
    • to whistle